Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Πενία τέχνας κατεργάζεται….

Κάτι η οικονομική κρίση που μας έχει επηρεάσει όλους μας, κάτι η κακή διάθεση που επικρατεί και που σου κόβει την όρεξη να κάνεις οτιδήποτε (ακόμα και ψώνια) και κάτι ο εθισμός που έχω πάθει με το blog New Dress a Day ήταν η αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση. Στο New Dress a Day, η απίθανη Μαρίζα, εμπνευσμένη από την ταινία Julie & Julia, έβαλε έναν στόχο: Για έναν ολόκληρο χρόνο δεν θα ψωνίσει καθόλου κανονικά ρούχα, αλλά θα μεταποιεί και θα φοράει ρούχα που θα αγοράζει από thrift stores, garage sales κλπ και για τα οποία δεν θα έχει ξοδέψει περισσότερο από ένα δολάριο τη φορά. 365 φουστάνια λοιπόν, 365 μέρες, 365 δολάρια! Το κορίτσι κάνει θαύματα και με ενέπνευσε να δοκιμάσω κι εγώ να μεταποιήσω κάποια παλιά, αναξιοποίητα ρούχα που είχα.
Η πρώτη απόπειρα έγινε με ένα τζιν που είχα, το οποίο ήταν ολοκαίνουριο γιατί δεν το είχα φορέσει σχεδόν καθόλου. Η αιτία? Ήταν καμπάνα, και το αγόρασα οριακά πριν οι καμπάνες φύγουν οριστικά από τη μόδα.
Το άπλωσα λοιπόν στο τραπέζι μου και με ένα χάρακα τράβηξα δύο γραμμές στην προέκταση της ευθεία των πλαϊνών γαζιών (νομίζω ότι η φωτογραφία τα εξηγεί καλύτερα απ’ ότι εγώ).


Γάζωσα πάνω στις γραμμές που τράβηξα και έκοψα το ύφασμα που περίσσεψε.

Έκανα ένα γαζί ζιγκ ζαγκ όπου έκοψα το ύφασμα για να μην μου ξεφτίσει.

Με την ευκαιρία κόντυνα και λίγο τα μπατζάκια γιατί ειλικρινά δεν ξέρω για ποιες ακριβώς προορίζονται τα παντελόνια που ράβονται, μόνο αν είσαι η Σκλεναρίκοβα σου έρχονται καλά – εγώ πρέπει να τα κοντύνω μισό εκατοστό : 0)

Λίγο σιδέρωμα να κάτσουν οι ραφές

Και έτοιμο το καινούριο παντελονάκι!!!

Το μόνο πρόβλημα είναι που διακόπτεται το ξώγαζο στο πλάι, αλλά λίγο με νοιάζει!!!

Η δεύτερη απόπειρα έγινε με αυτό το αγνώστου ταυτότητας ρούχο, το οποίο βρήκα θαμμένο στη ντουλάπα της μάνας μου μια φορά που κατέβηκα στην Κύπρο και μου άρεσε πολύ το σχέδιο του υφάσματός του. Κατά τα άλλα πρόκειται για ένα τελείως άκομψο, φουστάνι να το πω, ρόμπα να το πω, νυχτικό να το πω, δεν ξέρω…


Το πρώτο που έκανα ήταν να στενέψω τα μανίκια, γιατί ωραία η καμπάνα, αλλά είπαμε, εκτός! Στην πάνω φωτογραφία το ένα μανίκι έχει στενέψει και το άλλο έχει μείνει ως έχει για να αποφασίσω. Κέρδισε το στενό μανίκι, οπότε there we go:

Μετά έκοψα ένα μεγάλο μέρος από την κάτω του μεριά (το οποίο με άφησε με ένα μεγαλούτσικο κομμάτι ωραίου υφάσματος που κάτι θα σκεφτώ να κάνω),


άνοιξα και τις ραφές στο πλάι και τις στρίφωσα και βρέθηκα με μια καινούρια, ωραιότατη τουνίκ, ότι πρέπει για τα ψυχρά βραδάκια αυτής της εποχής!!!


Για το τέλος σας κράτησα μια φωτογραφία της ραπτομηχανούλας μου, η οποία δεν με προδίδει ποτέ!!!

30 σχόλια:

Margo είπε...

Αχάαα ήξερα πως θα επιστρέψεις και μάλιστα με τέτοιο θέμα.. ήμουν σίγουρη πως θα εκμεταλλευόσουν την κρίση για να μας δείξεις την δημιουργική της πλευρά:)
Τέλειες ιδέες και οι δυο. Να σου πω την αλήθεια αν στένευα ένα παντελόνι θα προσπαθούσα να ξανακάνω τις ραφές ή θα το έκανα ψαράδικο.
Όσο για την ραπτομηχανή είναι το πιο σημαντικό εργαλείο του σπιτιού.. για μένα:)
Φιλιά πολλά Ολιβάκι μου

Mariela είπε...

Αυτό είναι, καλά λέω εγώ πως η κρίση θα μας οδηγήσει σε κάτι καλό.... μπράβο σου!!!

Angelina είπε...

mesa apo thn krish mporoume na vroume tropous na eimaste dhmiourgikoi k tautoxrona na mhn mas stoixizei akriva...
uperoxes oi idees sou...
eidika to jean..
den eimai fan tis kampanas opote mou edeixes pws na axiopoihsw osa pantelonia-kampana exw agorasei xwris na ta exw foresei pote...
fovero post!!! :)

Ξανθή είπε...

Άμα έχεις μεράκι έχεις και μηχανή όλα μπορούν να αλλάξουν.
Κι εγώ αυτές τις μέρες με τα μαζέματα ξεκαθαρίζω τι θα αλλάξω!!
Άντε να ανταλλάσσουμε ιδέες!!
Καλό απόγευμα!!

LL είπε...

Τώρα που το σκέφτομαι έχω ένα φόρεμα που θέλει κόντιμα ή μη σου πω γενικό άλλαγμα!!! Μήπως να το αναλάβεις????? Είσαι καλή εσύ σ αυτά!!!! :))))

Alexandra είπε...

Πολύ ωραία και τα δύο! Μπράβο! Αχ το ράψιμο... θέλω τόσο πολύ να μάθω να ράβω σε ραπτομηχανή :)

πουαντερι είπε...

Πτιν απο πολλα χρονια πηγα στα σεμιναρια ραπτικης του burda για 4 μηνες και εμαθα να ραβω αρκετα καλα.
Ειχα ραψει ακομα και σακκακι λινο και πουκαμισο με μανσετες. Εραβα συνεχεια σχεδον ολα τα ρουχα μου αλλά μετα καπου με τα παιδια το αφησα γιατι δεν ειχα και τον χωρο, ολα στο τραπεζι της κουζινας τα απλωνα και δεν μπορουσα να κρατησω μακρια τα παιδια απο καρφιτσες κ.λ.π.
Τωρα νομιζω πως πρεπει να το ξανα σκεφτω το θεμα γιατι ειναι πολυ ωραια να ραβεις ακριβως αυτο που θες.
Το παντελονι σου ειναι μια χαρα και αν δεν θες να φαινεται το μισο με το εξωγαζο αφαιρεσετο απο ολη την σειρα με ενα γαζι .
Οσο για την πουκαμισα...πολυ ωραια σου πηγαινει!!!! Μου αρεσει πολυ, με γεια σου και τα δυο.

Dorothy είπε...

Τέλειο το τζινάκι! Και το άλλο, μια χαρά το "περιποιήθηκες" :)

IZA είπε...

Μπράβο Ολιβάκι. Τρελαίνομαι να βλέπω παλιά πράγματα ν' αποκτούν πάλι ζωή. Και οικονομία και δημιουργία.

Ανώνυμος είπε...

loipon akou ti skeftika, tha kratiso ola ta rouxa tis eggimosinis kai otan me to kalo tha'mai lefteri tha sou ta doso na ta tropopoiiseis. ankai katavathos elpizo oti den tha xreiastei.....elpizo na prepei na sta doso esena pou tha'sai dipli.!!!
filia polla
K:)

Πλεκτο Εγκωμιο είπε...

Ολιβάκι μου φανταστικά τα έκανες και τα δυο!! Χρυσεχέρα μου εσύ!! Φιλάκια πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!!

NANTIA είπε...

Πολύ όμορφα έγιναν! Μπράβο σου και συγχαηρτήρια για όλα τα όμορφα που φτιάχνεις!
Καλώς σε βρήκα!

TinaA είπε...

Είχα "πέσει" κι εγώ πάνω σ'αυτό το blog πριν καιρό και είχα εντυπωσιαστεί. Δεν ξέρω από ράψιμο, αλλά πριν λίγο καιρό δανείστικα την ραπτομηχανή της κολλητής μου και έφτιαξα ένα κουρτινάκι για την κουζίνα και μαξιλάρια για το σαλόνι, πανεύκολα πραγματάκια δηλαδή, που όμως μου ανοιξαν την όρεξη να μάθω.

Benikos place είπε...

Μπραβο!!! ολα πανεμορφα!!

creationsbyeve είπε...

Μπράβο Ολιβάκι και με γειά!πολύ όμορφα έγιναν!

Δημιουργία είπε...

Μια χαρα τα περιποιηθηκες τα ρουχα.Καλο μηνα να εχεις.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΙΣΑΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΑ.ΤΕΛΕΙΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕΣ.ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΨΑΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΤΣΑΝΤΑ ΤΖΙΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΥΦΑΣΜΑ:))))
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

faraona είπε...

Χρυσοχέρα Ολιβ!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Κάποτε με είχε πιάσει η μανία να ράβω.Είχα τότε τα κορίτσια μου στη εφηβεία και με το περιοδικό BURDA για πατρόν έφιαξα μέχρι τουαλέτες.Είχα μια φίλη που ράβαμε μαζί , κολητή μου , έμενε στη πολυκατοικία, μας είχε γίνει μανία να αγοράζουμε υφάσματα και να ράβουμε..η φίλη μου πέθανε νέα κιεγώ απο τότε δεν ξαναέραψα.Όμως αν θες μπορείς με πατρον να κάνεις θαύματα πίστεψε με.

olivetreegirl είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια! Καλωσορίζω και τις καινούριες χρυσοχέρες στην παρέα!!!
Έλειπα σε ταξίδι (η Βαρκελώνη είναι απίστευτα όμορφη!) και γι' αυτό άργησα να σας απαντήσω!! Πολλά φίλιά σε όλους σας!!!

ArtyAnt είπε...

πολυ ωραιες ιδεες μας δινεις! και η κοπελα με το site απιστευτη! σκετη προκληση!

olivetreegirl είπε...

ArtyAnt, σ΄ευχαριστώ πολύ! Πράγματι, η κοπελιά είναι απίστευτη!!!

valia είπε...

e filenada en pezese telika:)

Ανώνυμος είπε...

Γειά! πολύ καλή δουλεία! Μήπως αν έραβες και στένευες μόνο από την έξω μεριά του τζην το αποτέλεσμα θα ήταν πιο ικανοποιητίκο;

Ανώνυμος είπε...

...και τώρα που οι καμπάνες ξαναέρχονται στη μόδα τι θα κάνεις? Θα τα ξαναφαρδαίνεις τα παντελόνια σου? Τι κρίμα όταν μεταποιήται και καταστρέφεται ένα ρούχο χωρίς σοβαρό λόγο. Και δυστυχώς είναι πολύ άσχημο να καταστρέφουμε ρούχα που έχουν χάρη και γοητεία απλά για να φορέσουμε μια τάση που γίνεται σούπα για λιγους μήνες και μετά ξαναφεύγει.

Ανώνυμος είπε...

φιλε μου, το παντελονι καμπανα ειναι ενα εκτρωμα της φυσης σε αντιθεση με τη φυσιολογικη γραμμη που το εραψε η κοπελα, ποιος σου ειπε οτι ξαναβγαινει στη μοδα αυτη η σουπα?

Ανώνυμος είπε...

prepei einai ola theloume ki alla patron

Ανώνυμος είπε...

pote tha valete kati kainoyrgio

Ανώνυμος είπε...

23 Μαρτίου 2012...η πεζότητα και η βλαχιά σε όλο της το μεγαλείο!!!

Ανώνυμος είπε...

23 Μαρτίου 2012...
μάθε πρώτα τι είναι η σούπα και μετά έλα να μας την πεις.