Παιχνιδάκι-ποιηματάκι!

Ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση-πρόκληση του Σκρουτζάκου, έγραψα ένα ποιηματάκι που περιέχει 10 bloggers. Παρακαλώ να επιδείξετε οικειότητα μιας και έχω να κάνω κάτι τέτοιο από το Δημοτικό! Κυρίες και κύριοι, το αριστούργημά μου:

Χτες το βράδυ ενώ κοιμόμουν,
είδα όνειρο γλυκό
βρέθηκα λέει στη Μύκονο,
με την καλή μου την Margo.

Έκανε λίγο ψυχρούλα
κι έτσι για να ζεσταθώ,
φόρεσα πουλόβερ ροζουλί,
πλεγμένο απ’ την γλυκιά Πουαντερί.

Στους ώμους έριξα ένα σάλι,
φτιαγμένο με περίσσια μαεστρία
από τα χρυσά χεράκια
της γλυκιάς Δημιουργίας

Στο λαιμό μου είχα φορέσει
κόσμημα μοναδικό
υφασμένο με μεράκι
στης Φαραώνας τον αργαλιό.

Και τα πόδια μου στολίζαν
κόκκινα φανταχτερά παπούτσια
που μου τα’ χε κάνει δώρο,
η καλή μου η Ντοροθίτσα

Πλάι μου είχα συνέχεια,
συντροφιά και συνοδεία
μια πανέμορφη κουκλίτσα
δώρο της Αναστασίας

Κι όταν έφτασε το βράδυ,
κάτσαμε στην παραλία
κι ήπιαμε γλυκό κρασάκι,
απ ‘το αμπέλι του Γιωργάκη

Διπλά είχαμε το ράδιο,
να μας παίζει μουσικές
που μας διάλεξε με αγάπη
η φανταστική Maria Jose!

Καθώς έπεφτε το βράδυ,
έπεσε μια κάποια πείνα
έτσι φάγαμε λιγάκι,
όπως εξηγεί η Μαρία

Και κοιτώντας το φεγγάρι,
ταξιδέψαμε μακριά,
σε ανθρώπους που πονάμε
και δεν ζούνε εδώ κοντά

Στείλαμε έτσι τα φιλιά μας,
μακριά στη Γερμανία
στην καλή μας τη Ματούλα
που τα λέει με παρρησία!

Και με τούτα και με κείνα
πέρασε όμορφα η βραδιά
κι όταν ξύπνησα εντέλει,
ένιωσα μια μοναξιά

Που δεν είστε εδώ κοντά μου,
παρά μόνο στα όνειρά μου
κι έτσι φτιάχνω κολιεδάκια,
για να πνίξω τα φαρμάκια!

Εκκρεμούν και τα 5 πράγματα που με εκνευρίζουν που με κάλεσε να αποκαλύψω η Roadartist. Μόλις καταφέρω να τα περιορίσω στα 5 θα επανέλθω δριμύτερη!!