Καλοκαιρινοί θησαυροί

Κάνει κρύο. Πολύ κρύο. Έτσι είπα να σας ζεστάνω λίγο με αναμνήσεις από καλοκαιρινές διακοπές. Φανταστείτε λοιπόν έναν υπέροχο φωτεινό ήλιο, πανέμορφες παραλίες κι ένα κορίτσι που αντί να απολαμβάνει τον ήλιο και τη θάλασσα οργώνει την αμμουδιά για να μαζέψει θησαυρούς! Αυτό έκανα από παιδί, λατρεύω τα κοχύλια, τα βότσαλα, τα γυαλάκια της θάλασσας που από ποταπά μπουκάλια μπύρας έχουν μετατραπεί από το αλμυρό νερό σε πανέμορφες, πολύτιμες πέτρες... Όταν οι διακοπές τελειώνουν, εγώ έχω τους θησαυρούς μου να μου θυμίζουν τις όμορφες στιγμές του καλοκαιριού. Απόψε λοιπόν, μια γεύση από καλοκαίρι, στην καρδιά του χειμώνα!

Κόκκινη και μαύρη λάβα από την Κόκκινη Παραλία, στη Σαντορίνη.

Βότσαλο και κοχυλάκια από τον Άη Γιάννη Λιχάδος, στη Βόρειο Εύβοια.

Βοτσαλάκια από μια παραλία στο Γαλαξίδι.

Βότσαλα από το Παπά Νερό για γυαλάκι της θάλασσας από την Φακίστρα, στο Πήλιο.

Αυτές είναι οι φωτογραφίες μου από τις καλοκαιρινές μας διακοπές! Μου φέρνουν στο μυαλό όμορφες, ζεστές στιγμές ξεκούρασης και χαλάρωσης. Ελπίζω τις ίδιες εικόνες να έφεραν και σ’ εσάς! Καλό βράδυ!

Σπίτι μου... κουκλοσπιτάκι μου!

Πριν από μερικά χρόνια κάποιο περιοδικό είχε κυκλοφορήσει τη σειρά «Το υπέροχο κουκλόσπιτο». Αν ήσουνα αρκετά υπομονετικός και αν συνέλεγες τα τεύχη για κανένα δίχρονο, θα κατάφερνες στο τέλος να μαζέψεις όλα τα κομμάτια και να φτιάξεις το κουκλόσπιτο. Λάτρης της μινιατούρα από παλιά (τα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» και ειδικά η επίσκεψη του ήρωα στη χώρα των Λιλιπούτειων ήταν το αγαπημένο μου παιδικό διήγημα) αποφάσισα να αγοράσω τα τεύχη και να φτιάξω το κουκλόσπιτο. Οι μήνες όμως προχωρούσαν και το περιοδικό μοίραζε κυρίως έπιπλα-μινιατούρες, ενώ εγώ ανυπομονούσα για μίνι τοίχους και πόρτες. Λίγο καιρό μετά αποφάσισα ότι έπρεπε να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου. Κάθισα και σχεδίασα το κουκλόσπιτο των ονείρων μου, έβγαλα τις διαστάσεις των ξύλων που θα χρησιμοποιούσα και βγήκα στη γύρα για να βρω ξυλουργείο. Τότε ήταν που έκανα τη δυσάρεστη ανακάλυψη ότι μπορεί το κόντρα πλακέ να είναι φτηνό, το κόψιμο των ξύλων όμως, που πάει με το μέτρο, δεν είναι καθόλου! Ήμουνα όμως αποφασισμένη να φτιάξω το κουκλόσπιτο, οπότε πλήρωσα αδρά τον ξυλουργό, πήρα τα ξύλα μου και στρώθηκα στη δουλειά.. Μετά από άπειρα κοψίματα, βαψίματα, λουστραρίσματα, κολλήματα, βιδώματα και λοιπές δημιουργικές εργασίες, κατάφερα να τελειώσω το περιπόθητο κουκλόσπιτο, το οποίο είναι έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες τους και να σας υποδεχτεί!

Το κουκλόσπιτο κλειστό. Δύο όροφοι, μια σοφίτα και ένα γλυκούλι μπαλκονάκι!

Οι πόρτες άνοιξαν. Κοπιάστε!

Το σαλόνι, που είναι το μεγαλύτερο δωμάτιο του σπιτιού.

Το τραπέζι είναι στρωμένο και περιμένει τους κατοίκους του σπιτιού να φάνε. Παρατηρείστε το παρκέ. Είναι φτιαγμένο στο χέρι, κομματάκι κομματάκι!

Μετά το φαί οι κύριοι και οι κυρίες του σπιτιού θα απολαύσουν το καφεδάκι τους. Εδώ φαίνεται και η στριφογυριστή σκάλα, που οδηγεί στον πρώτο όροφο.

Λεπτομέρεια από το σαλόνι, όπου φαίνεται το αγαλματένιο ελεφαντάκι που έφερε ο κύριος από το τελευταίο του ταξίδι στην Ινδία. Παρατηρείστε και τη διακόσμηση στους τοίχους.

Αριστερά του σαλονιού βρίσκεται η κουζίνα. Η μαγείρισσα ξεκουράζεται μετά την ετοιμασία του γεύματος.

Κοντινό από τα πλακάκια του πατώματος και του τοίχου της κουζίνας, σχεδιασμένα στο χέρι.

Το Χολ του πρώτου ορόφου. Εδώ η κυρία αφήνει το καπέλο, τη τσάντα και τα γάντια της, πριν περάσει στο δωμάτιό της. Η σκάλα οδηγεί στη σοφίτα. Στη βάση της είναι ακουμπισμένη η καπελιέρα.

Ο καθρέφτης του Χολ, στον οποίο η κυρία ρίχνει μια τελευταία ματιά πριν βγει για βόλτα.

Το υπνοδωμάτιο. Στο κομοδίνο είναι αφημένο το βιβλίο που διαβάζει αυτές τις μέρες η κυρία. Το κρεβάτι με τον ουρανό και τα μαξιλάρια είναι φτιαγμένα από εμένα.

Το δωμάτιο μουσικής. Η μεγάλη κόρη της οικογένειας μελετάει επιμελώς την άρπα της.

Κοντινό από το χαλί, φτιαγμένο με σταυροβελονιά. Δυστυχώς δεν θυμάμαι που βρήκα το σχέδιο... Το παρκέ και πάλι φτιαγμένο κομμάτι κομμάτι.

Το μπάνιο βρίσκεται στη σοφίτα. Τα πλακάκια είναι κι εδώ σχεδιασμένα στο χέρι. Στην γωνία είναι το καλάθι για τα άπλυτα.

Το παιδικό δωμάτιο. Φαίνονται το γραφειάκι στο οποίο διαβάζουν τα παιδιά και το μπαούλο τους που είναι γεμάτο με παιχνίδια... Η μπαλκονόπορτα οδηγεί, πού αλλού, στο μπαλκόνι!

Κοντινό από τον τοίχο και την μπορντούρα στο παιδικό δωμάτιο.

Το boudoir της κυρίας. Η κουνιστή καρέκλα και η τουαλετίτσα είναι φτιαγμένες από εμένα. Περισσότερες λεπτομέρειες και βιβλιογραφία σε επόμενη ανάρτηση.

Κοντινό από το μπαλκόνι. Τα καγκελάκια είναι φτιαγμένα από ξύλινα μανταλάκια!

Κοντινό από την κεραμιδένια οροφή. Τα κεραμίδια είναι φτιαγμένα από ξυλάκια παγωτού. Όχι, δεν έφαγα τόσα παγωτά, απλά η μαμά μιας φίλης δούλευε τότε σε εργοστάσιο παρασκευής παγωτών και με προμήθευσε!

Αυτό είναι το (κουκλο)σπιτάκι των ονείρων μου. Ήταν χαρά μου να σας φιλοξενήσω στα δωμάτια του απόψε! Εύχομαι καλά Χριστούγεννα σε όλους μας, στα όμορφα, ζεστά σπιτικά μας!

Καπάκια μπουκαλιών-Μια άλλη χρήση

Καιρό τώρα μαζεύω καπάκια από μπουκάλια μπύρας με το σκεπτικό ότι κάποτε σε κάτι θα χρησιμέψουν (με το ίδιο σκεπτικό που μαζεύω τα σιδεράκια-ανοιχτηράκια από τα αλουμινένια κουτάκια, τους φελλούς από τα μπουκάλια του κρασιού, τα κουτάκια του νεσκαφέ και ένα σωρό άλλα πράγματα...).
Τις προάλλες άνοιξα το συρτάρι μου με τα χαρτιά περιτυλίγματος (κι απ’ αυτά μαζεύω) και έπεσε το μάτι μου σε ένα πολύ χαριτωμένο χριστουγεννιάτικο χαρτί, με φατσούλες από διάφορα ζωάκια. Η έμπνευση χτύπησε κι’ έτσι σας παρουσιάζω τα χριστουγεννιάτικα στολίδια μου από καπάκια μπουκαλιών!

Αν σας αρέσουν και θέλετε να τα φτιάξετε, να οι οδηγίες:
Θα χρειαστείτε
Καπάκια μπουκαλιών
Χαρτί περιτυλίγματος ή άλλα χριστουγεννιάτικα μοτίβα στο κατάλληλο μέγεθος
Πενσάκι
Ψαλίδι
Κόλλα
Μπογιά
Κορδόνι
Βερνίκι (προαιρετικά)
Στένσιλ με κύκλους (προαιρετικά)

Χρησιμοποιήστε το στένσιλ για να επιλέξετε μοτίβα για τα στολίδια σας. Αν δεν έχετε στένσιλ, πάρτε ένα χαρτονάκι και αφαιρέστε έναν κύκλο διαμέτρου 27 mm. Χρησιμοποιήστε το χαρτονάκι σαν μάσκα για την επιλογή των μοτίβων. Κόψτε τα μοτίβα της επιλογής σας.

Πάρτε τα καπάκια και με το πενσάκι λυγίστε την οδοντωτή τους άκρη προς τα έξω. Κολλήστε τα μοτίβα στο κέντρο τους. Αν θέλετε, περάστε τα και με ένα χέρι βερνίκι για προστασία.
Αφού στεγνώσουν τα καπάκια, βάψτε την πίσω τους επιφάνεια με μπογιά για να μην φαίνεται η μάρκα της μπύρας ή του αναψυκτικού.

Κόψτε κορδονάκια σε κατάλληλο μήκος ώστε να μπορείτε να κρεμάσετε τα στολίδια σας. Κολλήστε τα στην πίσω πλευρά και είστε έτοιμοι!

Καλή επιτυχία!

Χειροποίητα στολίδια

Χτες κατέβηκα στο κέντρο και πήρα ύφασμα για να φτιάξω φουστίτσα για το δέντρο μας. Βρήκα ένα όμορφο, Χριστουγεννιάτικο ύφασμα και όταν γύρισα στο σπίτι, το έκοψα, το έραψα και έτοιμη η δεντροφούστα!

Επειδή είμαι καινούρια στα του ραψίματος, ποτέ δεν υπολογίζω σωστά πόσο ύφασμα μου χρειάζεται, έτσι μου περίσσεψε αρκετούτσικο και έφτιαξα και μερικά yo-yos για το δέντρο, ακολουθώντας τις οδηγίες που βρήκα στο craftstylish.

Κι επειδή οι αναρτήσεις της Φαραώνας και της Δημιουργίας με τα στολίδια με βελονάκι με ξετρέλαναν, έφτιαξα και ένα δυο τέτοια.

Στην πραγματικότητα αυτό το τελευταίο το είχα φτιάξει για σκουλαρίκι, αλλά μου φάνηκε κάπως υπερβολικό και δεν το φορούσα. Όταν είδα τις αναρτήσεις που λέγαμε, αποφάσισα να του αλλάξω προορισμό! Από το αυτί μου στο δέντρο μου! Δεν ξέρω, ίσως το ξαναφτιάξω σε ένα πιο ουδέτερο χρώμα και ίσως λίγο πιο μικρό για σκουλαρίκι. Πάντως για να το κολλάρω δεν χρησιμοποίησα κόλλα (γατί δεν έχω), αλλά λακ μαλλιών. Δούλεψε μια χαρά!

Πέρυσι είχα αποφασίσει να δουλέψω μόνο με φυσικά υλικά, εξ’ ου τα αποξηραμενα πορτοκάλια και τα ξυλαράκια κανέλλας.

Κι επειδή κανένα από τα αγοραστά αστέρια δεν μου άρεσαν, έφτιαξα και ένα τέτοιο!

Αυτά. Αν και νομίζω ότι από αυτά με το βελονάκι θα φτιάξω κι’ άλλα, γιατί πολύ μου άρεσαν!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας!

Κραυγή

Ένα παιδί δολοφονήθηκε.
Η χώρα καίγεται.
Η οργή ξεχειλίζει.

Rasterbator!

Ένας αγαπημένος προορισμός για κάθε ζευγάρι είναι, νομίζω, το Παρίσι. Ο καλός μου κι εγώ δεν αποτελούμε εξαίρεση, οπότε το περασμένο καλοκαίρι ταξιδέψαμε μέχρι την όμορφη «πόλη του φωτός». Και όπως κάθε ζευγάρι που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι εμείς στηθήκαμε μπροστά από τον πύργο του Άιφελ για την καθιερωμένη φωτογραφία. Και επειδή μέχρι στιγμής τίποτα το πρωτότυπο δεν υπήρξε σε όλα αυτά, αποφασίσαμε να δώσουμε στην φωτογραφία μας μια… άλλη διάσταση. Στην κυριολεξία!
Κυρίες και κύριοι, γνωρίστε το Rasterbator!

Πρόκειται για ένα προγραμματάκι που πέτυχα σε μια από τις ατελείωτες περιπλανήσεις μου στον θαυμαστό κυβερνοχώρο. Το πρόγραμμα αυτό μετατρέπει όποια φωτογραφία του δώσετε σε διαδοχικές σελίδες PDF, τις οποίες κολλάτε σε ένα χαρτόνι και έχετε αυτόματα μια τεράστια αφίσα, η οποία μπορεί να φτάσει και τα 20 μέτρα. Μην φανταστείτε όμως αφίσα σαν κι αυτές που βλέπουμε στους δρόμους. Είναι κάπως πιο “artistic”, μιας και η εικόνα γίνεται “rasterized”, αποτελείται δηλαδή από μικρές τελίτσες. Ρίξτε μια ματιά στο site του Rasterbator όπου υπάρχει gallery με τις δημιουργίες του κόσμου, για να καταλάβετε τι εννοώ. Από εκεί μπορείτε να κατεβάσετε και το προγραμματάκι, το οποίο είναι πανεύκολο στη χρήση. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να επιλέξετε αριθμό σελίδων (οι οποίες έχουν μέγεθος Α4). Πριν εκτυπώσετε, πειραματιστείτε λίγο ως προς το πού διαχωρίζονται οι σελίδες, αλλιώς τα προσωπάκια σας θα βγουν τεμαχισμένα (όχι ότι πειράζει και πολύ, είπαμε, “artistic” αποτέλεσμα!)
Καλή επιτυχία και αν έχετε απορία με ρωτάτε!


PS: Μπαμπούλη μου Χρόνια Πολλά!!!