Σπίτι μου... κουκλοσπιτάκι μου!

Πριν από μερικά χρόνια κάποιο περιοδικό είχε κυκλοφορήσει τη σειρά «Το υπέροχο κουκλόσπιτο». Αν ήσουνα αρκετά υπομονετικός και αν συνέλεγες τα τεύχη για κανένα δίχρονο, θα κατάφερνες στο τέλος να μαζέψεις όλα τα κομμάτια και να φτιάξεις το κουκλόσπιτο. Λάτρης της μινιατούρα από παλιά (τα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» και ειδικά η επίσκεψη του ήρωα στη χώρα των Λιλιπούτειων ήταν το αγαπημένο μου παιδικό διήγημα) αποφάσισα να αγοράσω τα τεύχη και να φτιάξω το κουκλόσπιτο. Οι μήνες όμως προχωρούσαν και το περιοδικό μοίραζε κυρίως έπιπλα-μινιατούρες, ενώ εγώ ανυπομονούσα για μίνι τοίχους και πόρτες. Λίγο καιρό μετά αποφάσισα ότι έπρεπε να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου. Κάθισα και σχεδίασα το κουκλόσπιτο των ονείρων μου, έβγαλα τις διαστάσεις των ξύλων που θα χρησιμοποιούσα και βγήκα στη γύρα για να βρω ξυλουργείο. Τότε ήταν που έκανα τη δυσάρεστη ανακάλυψη ότι μπορεί το κόντρα πλακέ να είναι φτηνό, το κόψιμο των ξύλων όμως, που πάει με το μέτρο, δεν είναι καθόλου! Ήμουνα όμως αποφασισμένη να φτιάξω το κουκλόσπιτο, οπότε πλήρωσα αδρά τον ξυλουργό, πήρα τα ξύλα μου και στρώθηκα στη δουλειά.. Μετά από άπειρα κοψίματα, βαψίματα, λουστραρίσματα, κολλήματα, βιδώματα και λοιπές δημιουργικές εργασίες, κατάφερα να τελειώσω το περιπόθητο κουκλόσπιτο, το οποίο είναι έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες τους και να σας υποδεχτεί!

Το κουκλόσπιτο κλειστό. Δύο όροφοι, μια σοφίτα και ένα γλυκούλι μπαλκονάκι!

Οι πόρτες άνοιξαν. Κοπιάστε!

Το σαλόνι, που είναι το μεγαλύτερο δωμάτιο του σπιτιού.

Το τραπέζι είναι στρωμένο και περιμένει τους κατοίκους του σπιτιού να φάνε. Παρατηρείστε το παρκέ. Είναι φτιαγμένο στο χέρι, κομματάκι κομματάκι!

Μετά το φαί οι κύριοι και οι κυρίες του σπιτιού θα απολαύσουν το καφεδάκι τους. Εδώ φαίνεται και η στριφογυριστή σκάλα, που οδηγεί στον πρώτο όροφο.

Λεπτομέρεια από το σαλόνι, όπου φαίνεται το αγαλματένιο ελεφαντάκι που έφερε ο κύριος από το τελευταίο του ταξίδι στην Ινδία. Παρατηρείστε και τη διακόσμηση στους τοίχους.

Αριστερά του σαλονιού βρίσκεται η κουζίνα. Η μαγείρισσα ξεκουράζεται μετά την ετοιμασία του γεύματος.

Κοντινό από τα πλακάκια του πατώματος και του τοίχου της κουζίνας, σχεδιασμένα στο χέρι.

Το Χολ του πρώτου ορόφου. Εδώ η κυρία αφήνει το καπέλο, τη τσάντα και τα γάντια της, πριν περάσει στο δωμάτιό της. Η σκάλα οδηγεί στη σοφίτα. Στη βάση της είναι ακουμπισμένη η καπελιέρα.

Ο καθρέφτης του Χολ, στον οποίο η κυρία ρίχνει μια τελευταία ματιά πριν βγει για βόλτα.

Το υπνοδωμάτιο. Στο κομοδίνο είναι αφημένο το βιβλίο που διαβάζει αυτές τις μέρες η κυρία. Το κρεβάτι με τον ουρανό και τα μαξιλάρια είναι φτιαγμένα από εμένα.

Το δωμάτιο μουσικής. Η μεγάλη κόρη της οικογένειας μελετάει επιμελώς την άρπα της.

Κοντινό από το χαλί, φτιαγμένο με σταυροβελονιά. Δυστυχώς δεν θυμάμαι που βρήκα το σχέδιο... Το παρκέ και πάλι φτιαγμένο κομμάτι κομμάτι.

Το μπάνιο βρίσκεται στη σοφίτα. Τα πλακάκια είναι κι εδώ σχεδιασμένα στο χέρι. Στην γωνία είναι το καλάθι για τα άπλυτα.

Το παιδικό δωμάτιο. Φαίνονται το γραφειάκι στο οποίο διαβάζουν τα παιδιά και το μπαούλο τους που είναι γεμάτο με παιχνίδια... Η μπαλκονόπορτα οδηγεί, πού αλλού, στο μπαλκόνι!

Κοντινό από τον τοίχο και την μπορντούρα στο παιδικό δωμάτιο.

Το boudoir της κυρίας. Η κουνιστή καρέκλα και η τουαλετίτσα είναι φτιαγμένες από εμένα. Περισσότερες λεπτομέρειες και βιβλιογραφία σε επόμενη ανάρτηση.

Κοντινό από το μπαλκόνι. Τα καγκελάκια είναι φτιαγμένα από ξύλινα μανταλάκια!

Κοντινό από την κεραμιδένια οροφή. Τα κεραμίδια είναι φτιαγμένα από ξυλάκια παγωτού. Όχι, δεν έφαγα τόσα παγωτά, απλά η μαμά μιας φίλης δούλευε τότε σε εργοστάσιο παρασκευής παγωτών και με προμήθευσε!

Αυτό είναι το (κουκλο)σπιτάκι των ονείρων μου. Ήταν χαρά μου να σας φιλοξενήσω στα δωμάτια του απόψε! Εύχομαι καλά Χριστούγεννα σε όλους μας, στα όμορφα, ζεστά σπιτικά μας!