Αλλαγή φρουράς και αξιαγάπητο βραβείο!

Με κάθε αλλαγή σεζόν, όλος ο καλός ο κόσμος στρώνει ή ξεστρώνει τα χαλιά, αλλάζει τα καλοκαιρινά με τα χειμερινά ρούχα, βάζει και βγάζει βαπόνες και λεβάντες για τον σκόρο, άντε και στο τσακίρ κέφι κρύβει μπότες και αρβυλάκια και ξεθάβει πέδιλα και σαγιονάρες. Στη δική μου την περίπτωση όμως, πρέπει να γίνει και μία άλλη αλλαγή. Πρέπει να αλλάξω και τσάντες! Γιατί βλέπετε, ο καλόγερος στον οποίο τις έχω κρεμασμένες, κοντεύει να αγιάσει ο άνθρωπος από το βάρος, έτσι του φορτώνω μόνο τις μισές, ενώ τις άλλες μισές τις κρύβω σε ένα μπαουλάκι.
Κατά τη φετινή αλλαγή φρουράς τράβηξα μερικές φωτογραφίες από τσάντες που έφτιαξα η ίδια και που ήθελα να σας τις δείξω.

Τσάντες με βελονάκι.

Καλοκαιρινή, μικρή και ανάλαφρη, στο αγαπημένο μου χρώμα. Το σχέδιο του motif είναι από το βιβλίο “Cendrine, Mes Sacs au Crochet” της Cendrine Armani.

Επίσης καλοκαιρινή, πλεγμένη με χοντρό κορδόνι (από τα αγαπημένα μου υλικά για τσάντες). Χωράει τα άπειρα και με έχει εξυπηρετήσει δεκάδες φορές. Το μειονέκτημα είναι το λεπτό κορδόνι από το οποίο κρέμεται, το οποίο «κόβει» τον ώμο όταν την παραγεμίζω.

Χειμερινή, με σχέδιο τύπου Longchamp, μόνο που εγώ προσέθεσα και μερικά λουλουδάκια για πιο πολλή τσαχπινιά. Τα χερούλια έχουν μέσα περασμένο καλώδιο (μην με ρωτήσετε από πού), για να κρατάνε το σχήμα τους και να μην ξεχειλώνουν.

Τσάντα με μακραμέ.

Και πάλι με το αγαπημένο μου κορδόνι, αυτή τη φορά με την τεχνική του μακραμέ. Μετά από εκατοντάδες κόμπους μεταξύ ογδόντα περίπου κορδονιών προέκυψε η τσάντα που βλέπετε, που είναι από τις πιο αγαπημένες καλοκαιρινές μου!

Τσάντες με ύφασμα.

Χειμερινή, από μπορντό κοτλέ, ραμμένη εξολοκλήρου στο χέρι γιατί τότε δεν είχα ακόμα ραπτομηχανή. Το σχέδιο είναι αναπαραγωγή κάποιας τσάντας από δερματίνη που είχα αγοράσει και με είχε βολέψει πάρα πολύ λόγω των πολλών θηκών που είχε. Έτσι, όταν μου χάλασε, ξήλωσα τα φερμουάρ και τις αγκράφες και τα χρησιμοποίησα για να φτιάξω μια ίδια.

Καλοκαιρινή, με την τεχνική patchwork. Με είχε πιάσει μια μανία κάποτε και ήθελα να φτιάξω ένα αμερικάνικο quilt (ραμμένο στο χέρι). Ευτυχώς ξεκίνησα από την τσάντα που είχε λίγα κομμάτια, γιατί το quilt θα έμπαινε στην κατηγορία των “prοjects που βαριέμαι να τελειώσω”.

Παντός καιρού, από το ύφασμα που περίσσεψε από την κουρτίνα του σαλονιού μας. Το χερούλι είναι από μια παλιά ζώνη που δεν μου κάνει πια γιατί.... μπήκε στο πλύσιμο (λέμε τώρα!). Την χρησιμοποιώ για να μεταφέρω στη δουλειά το ταπεράκι μου!

Τελειώνοντας τη μεγαλύτερη μου ανάρτηση ever, θέλω να ευχαριστήσω την Εύα τη Δημιουργία, τη Γαστερόπληγα και το Πλεκτό Εγκώμιο για την απονομή του «Βραβείου αξιαγάπητου blog». Κορίτσια, ευχαριστώ πολύ για την τιμή!!!!!
Το απονέμω με τη σειρά μου σε όλα τα blogs που παρακολουθώ, γιατί γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο τα παρακολουθώ! Επειδή είναι αξιαγάπητα!!!

Ασημένια καρφιτσούλα και υπαρξιακά προβλήματα...

Μια ασημένια καρφιτσούλα – λουλουδάκι. Τα πέταλα και τα φύλλα του λουλουδιού είναι φτιαγμένα με την τεχνική repousser, δηλαδή με χτύπημα του ασημιού σε μαλακό φύλλο μολύβδου, μέχρι να πάρει το επιθυμητό σχήμα.

Ένα από τα πολύ αγαπημένα μου κομμάτια που «έφυγε» τώρα με την έκθεση και πολύ μου λείπει... Σιγά μην καταφέρω να το κάνω εγώ επάγγελμα αυτό! Αφού όλα μου τα κομμάτια τα αγαπάω σαν παιδιά μου! Η μόνη περίπτωση να μπορέσω να δώσω ανώδυνα ένα κομμάτι, είναι να προορίζεται ευθείς εξαρχής για άλλον. Έτσι αποστασιοποιούμαι, δεν δένομαι μαζί του και όταν μου φύγει δεν μου λείπει. Μήπως έχω κάποιο πρόβλημα γιατρέ μου?

Δεεεεεν φταις εσύύύύύύ, η φαντασίίίίία σου τα φταίαίαίει!

Είμαι πολύ χαρούμενη και πολύ συγκινημένη ταυτόχρονα! Τα σχόλιά σας για την έκθεση ήτανε πολύ όμορφα, γεμάτα ενθουσιασμό! Ένιωσα στ’ αλήθεια ότι χαρήκατε μαζί μου! Και σαν να μην έφτανε αυτό, με γεμίσατε βραβεία και με κάνατε να φουσκώνω σαν διάνος!!! Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους πάρα πολύ και ιδιαίτερα την Αλεξάνδρα, την Αναστασία, τη Δημιουργία, τη Μαμά Βίκυ, το Πλεκτό Εγκώμιο και τη Φλώρα για την απονομή του Βραβείου Φαντασίας!!!!

Κατά την τελετή παράδοσης / παραλαβής θα πρέπει να αναφέρω 5 πράγματα που μου αρέσουν σε ό, τι καλλιτεχνικό/δημιουργικό κάνω, τι με εμπνέει να φτιάχνω χειροποίητα δώρα καθώς και να απονείμω με τη σειρά μου το βραβείο σε 5 bloggers.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε…
1. Μου αρέσει πολύ να παίρνω ευτελή, άχρηστα με την πρώτη ματιά αντικείμενα, και να τους δίνω μια δεύτερη ευκαιρία μετατρέποντάς τα σε όμορφα κοσμήματα ή διακοσμητικά. Αυτό βέβαια έχει σαν αποτέλεσμα να μοιάζει το σπίτι μου με χωματερή!!!
2. Μου αρέσει να παίζω με μαλλιά και νήματα και να μετατρέπω τη μια διάσταση σε δύο και τρείς, πλέκοντας και δένοντας κόμπους.
3. Τρελαίνομαι για τις απεριόριστες δυνατότητες που παρέχει το χαρτί. Κόψιμο, δίπλωμα, κόλλημα. Έχω άπειρα χαρτιά στο σπίτι (τα οποία τις περισσότερες φορές λυπάμαι να χρησιμοποιήσω), αλλά αυτό δεν με εμποδίζει από το να ξετρελαίνομαι όταν μπαίνω σε χαρτοπωλείο!
4. Λατρεύω τα μέταλλα, που ενώ φαίνονται σκληρά και ψυχρά, με λίγη υπομονή και αγάπη μπορούν να μαλακώσουν, να ζεσταθούν και να μετατραπούν σε όμορφα κοσμήματα.
5. Καμαρώνω όταν ο κόσμος σχολιάζει θετικά κάτι που φοράω και με κοιτάζει με θαυμασμό (καμιά φορά και με δυσπιστία), όταν λέω ότι το έφτιαξα μόνη μου (πάει, την ψώνισα!).
Με τη σειρά μου απονέμω το βραβείο στους εξής:
1. Στη γαστερόπληγα, για την απίστευτη φαντασία και δημιουργικότητα της στην κουζίνα, την οποία θαυμάζω απεριόριστα, μιας κι εγώ σ’ αυτό τον τομέα είμαι άστα να πάνε!
2. Στη Dorothy, για τη φαντασία στη συγγραφή και στην ικανότητά της να περιγράφει διασκεδαστικά καταστάσεις οι οποίες πραγματικά χρειάζονται πολλή φαντασία για να ειδωθούν με χιούμορ!
3. Στην Ίζα, για τη φαντασία της στις κατασκευές της αλλά και για την ικανότητά της να βρίσκει ομορφιές στα πιο απίθανα σημεία- και πάλι κάτι που πολλές φορές απαιτεί τεράστια φαντασία!
4. Στη Margo, για τη φαντασία με την οποία επενδύει τον όμορφο λόγο της με ταιριαστές εικόνες και μουσικές, αλλά και για τους όμορφους πίνακες της.

5. Στη Ρούλα, που η τέχνη την κάνει χαρούμενη και που αυτό φαίνεται μέσα από κάθε δημιουργία της.