Πέτρες και κολιέ

Τα μαθήματα αρχυροχοΐας ξεκινάνε και πάλι μεθαύριο και είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Ο δάσκαλος μας είπε να αγοράσουμε πέτρες γιατί φέτος θα μάθουμε να φτιάχνουμε καστόνια (δέσιμο πέτρας). Έτσι το Σάββατο κατέβηκα στο κέντρο με δύο «συμμαθήτριες» και αγοράσαμε πέτρες. Το μάθημα θα περιλαμβάνει καστόνια οβάλ, παραλληλόγραμμα και ακανόνιστα, οπότε να οι πέτρες που πήρα:

Μόλις τις δέσω θα σας δείξω το αποτέλεσμα.


Στο μεταξύ έφτιαξα δύο κολιέ.

Το «μίνιμαλ», φτιαγμένο από κόκκινο λουστρίνι δέρμα και μαύρες γυάλινες χάντρες, με ασορτί σκουλαρίκια.

Το «ό,τι να ναι», φτιαγμένο από στοιχεία πλεγμένα με το βελονάκι και διάφορες χάντρες, άλλες φτιαγμένες με πηλό και βαμμένες με βερνίκι νυχιών, άλλες από ανακύκλωση παλιών κοσμημάτων και άλλες αγορασμένες. Τα χρώματα είναι πιο ζωντανά από ότι φαίνεται στη φωτογραφία...

Όλε!!

Πήρα βραβείο και πανηγυρίζω! Γιατί δεν το περίμενα! Γιατί όντας πιτσιρίκι στον θαυμαστό μπλοκοχώρο (μόλις δύο μηνών), πίστευα ότι είναι πολύ νωρίς για βραβεία! Κι όμως, η Φαραώνα, την οποία θαυμάζω απίστευτα και σαν άνθρωπο και σαν δημιουργό, με επέλεξε και θεώρησε ότι μου αξίζει! Δεν έχω λόγια να την ευχαριστήσω! Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω όλους εσάς, που με τα όμορφα σχόλιά σας μου φτιάχνετε τη διάθεση!
Και καθώς έγραφα την ανάρτηση, είδα ότι με βράβεψε και ο Γιώργος, ο απίθανος αυτός άνθρωπος με την υπέροχη αίσθηση του χιούμορ που πάντα με κάνει να γελάω, που είναι λάτρης της ζωής και καταφέρνει να το μεταφέρει και σ’ εμάς! Γιώργο μου σ’ ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου!

Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!»Proximidade is described as follows: 'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers! 'This blog award should be sent to your favourite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favourites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.

Δυστυχώς μπορώ να το μοιράσω με τη σειρά μου μόνο σε οχτώ από εσάς, αν και θα ήταν πολύ περισσότεροι αν μπορούσα!

Με αλφαβητική λοιπόν σειρά, έχουμε και λέμε!

A few pretty things: Γιατί η Τίνα έχει μια φοβερή ικανότητα να ανακαλύπτει τα πιο απίθανα και καλόγουστα πράγματα στο θαυμαστό κόσμο του διαδικτύου και να μας τα μεταφέρει, αποτελώντας αστείρευτη πηγή έμπνευσης! Και γιατί τα κοσμήματά της από papier mâché είναι πανέμορφα!

Anastasias dolls: Γιατί η καλή μου η Αναστασία έχει πάντα μια καλή κουβέντα να πει σε όλους, είναι η φίλη που αν δεν περάσει από το blog μου δεν προσθέτω καινούρια ανάρτηση και φτιάχνει τις πιο όμορφες κούκλες με τα πιο εκφραστικά μάτια που έχω δει ποτέ μου!

Arts & Crafts: Γιατί η γλυκιά νεραϊδούλα είναι από τις πρώτες μπλοκοφίλες που έκανα, έχει ένα πολύ όμορφο blog, φτιάχνει όμορφα πραγματάκια και έχει πολύ χιούμορ!

Culinary Saint: Γιατί ο γλυκός μου ο Άγιος, που τυχαίνει να γνωρίζω και προσωπικά, είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που του ταιριάζει απόλυτα το συγκεκριμένο βραβείο και γιατί οι υπέροχες συνταγές του με ταξιδεύουν στην πατρίδα και στην κουζίνα της μάνας μου!

Δημιουργία: Γιατί εμπνέει τον σεβασμό με το ήθος της και τον γλυκό της τον λόγο και γιατί τα χέρια της φτιάχνουν αριστουργήματα!

Liquid days: Γιατί η γιατρίνα μας κάνει εξαιρετικές αναρτήσεις, γεμάτες ευαισθησία και ανθρωπιά και γιατί έχει μια απίστευτη καλλιέργεια, που σε λίγους ανθρώπους έχω βρει!

Margo: Γιατί οι αναρτήσεις της είναι υπέροχες, ο λόγος της απλός και ανθρώπινος και γι’ αυτό και τόσο όμορφος και γιατί αποτελεί για’ μένα συνεχή πηγή ενθάρρυνσης!

Roadartist……in Athens: Γιατί πλέον δεν ανοίγω το Αθηνόραμα, ξέρω ότι η καλλιτέχνιδα θα μας ενημερώσει για όλα τα ενδιαφέροντα events της πόλης. Από τα πιο ενημερωμένα blog που έχω δει!

Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι μέσα σε δυο μήνες θα είχα γνωρίσει τόσους ανθρώπους στους οποίους θα ήθελα να μοιράσω το βραβείο... Ότι οι οχτώ επιλογές θα μου φαινόντουσαν λίγες... Υπέροχο πράγμα το blogging τελικά!

Καλό βράδυ σε όλους σας!! Και σας ευχαριστώ!

Πού’ ν’ το πού’ ν’ το, το δαχτυλίδι...

Ψάξε, ψάξε, δεν θα το βρεις!
Εγώ το βρήκα! Και όχι μόνο ένα, αλλά τέσσερα! Θέλετε να τα δείτε?

Απλό και εύκολο στην κατασκευή. Μόνο που όλο σκέφτομαι ότι κάτι του λείπει...

Προσπάθεια να μάθω να κολλάω λεπτά συρματάκια με το φλόγιστρο χωρίς να μου λιώνουν. Δεν τα πήγα κι άσχημα?

Αυτό με παίδεψε πάρα πολύ! Το τι πατέντες έκανα για να κολλήσω τα ημισφαίρια (μπόκολες) στη βάση (γάμπα) του δαχτυλιδιού, δεν περιγράφονται! Χώρια που μου βγήκε τρία νούμερα μεγαλύτερο και μου κάνει μόνο στο μεγάλο δάχτυλο!

Και για το τέλος, ένα σχέδιο του καλού μου, που επίσης με παίδεψε λιγάκι, αλλά έτσι είναι, όποιος αγαπάει παιδεύει!

Αδερφούλη μου χρόνια πολλά!!!

Σήμερα γιορτάζει ο Αντώνης, το μικρό μου αδερφάκι! Παρόλο που τα χρόνια πέρασαν και δεν είναι πια μικρός αλλά κοτζάμ άντρας, για'μένα παραμένει πάντα το μωράκι που είχε φέρει η μαμά στο σπίτι πριν από 23 τόσα χρόνια... Τόσο μικρό και τόσο όμορφο! Ίσως φταίει το ότι καθώς ο Αντώνης μεγάλωνε, εγώ είχα πια φύγει και τον έβλεπα αραιά και πού... Αλλά επειδή σε αυτό το σημείο η ανάρτηση κινδυνεύει να γίνει πολύ μελό, την κλείνω στέλνοντας στο αδερφάκι μου στην Κύπρο πολλές πολλές ευχές και όλη μου την αγάπη! Αδερφούλη μου, πολύχρονος!!! Για δωράκι μιά ducati, σε ψηφιακή πάντα μορφή, για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο!

Κινέζικοι Κόμποι

Σκαλίζοντας μια μέρα το δίκτυο για να βρω σχέδια για macramé, έπεσα στην εξής φράση: “Αν και πολλοί συγχέουν τους κινέζικους κόμπους με το macramé, στην πραγματικότητα δεν είναι το ίδιο πράγμα”. Έ, τη συνέχεια τη φαντάζεστε, ψάξιμο μέχρι τελικής πτώσεως στον κυβερνοχώρο για όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την καινούρια μου ανακάλυψη, τους κινέζικους κόμπους. Βρήκα πολύ υλικό και αποφάσισα ότι οι κινέζικοι κόμποι είναι άλλη μια τεχνική με την οποία θέλω να ασχοληθώ. Και μετά το ξέχασα. Όταν όμως βρέθηκα στη FNAC του Παρισιού και έψαχνα βιβλία για κόσμημα και πλέξιμο, έπεσα σε αυτό το βιβλιαράκι και ξαναθυμήθηκα τους κινέζικους κόμπους:

Με τη βοήθεια του βιβλίου έφτιαξα αυτό το βραχιολάκι (ο συγκεκριμένος κόμπος μου θυμίζει αυτόν του κομποσκοινιού, ίσως είναι ο ίδιος)...

και αυτό το κολιέ. Ο συγκεκριμένος κόμπος με παίδεψε πάρα πολύ και μου πήρε πολλή ώρα να τον φτιάξω.

Τελικά δεν ξέρω τι πιστεύω για αυτή την τεχνική... Είναι δύσκολη και χρονοβόρα και δεν είμαι σίγουρη αν είμαι ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα... Εσείς τι λέτε?

Origami Mobile

Γεια χαρά σας και καλή χρονιά σε όλους σας! Εύχομαι η νέα χρονιά να φέρει στον καθένα σας αυτό που ποθεί!

Η αποψινή μου ανάρτηση έχει σαν θέμα μια παλιά μου αγάπη, το origami.
Το origami το ανακάλυψα τυχαία, παρακολουθώντας ένα επεισόδιο των X-Files, στο οποίο ένα κοριτσάκι ήξερε να φτιάχνει ζωάκια από χαρτί και από αυτό οι δαιμόνιοι Molder και Scally ανακάλυψαν ότι επρόκειτο για την μετεμψύχωση κάποιου τύπου που είχε ως hobby το origami. Παρακολουθώντας το επεισόδιο, το τι απέγιναν ο τύπος και το κοριτσάκι λίγο με ένοιαξε, με το origami όμως κόλλησα! Την επομένη κιόλας πήρα σβάρνα όλα τα βιβλιοπωλεία της Λευκωσίας για να βρω βιβλία σχετικά με το θέμα (τότε ακόμα το internet βρισκόταν σε νηπιακό στάδιο και για amazon ούτε λόγος). Ήταν σαν να έψαχνα ψύλλους στα άχυρα! Με τα πολλά όμως τα κατάφερα και βρήκα αυτά τα δύο βιβλιαράκια!

Ερχόμενη στην Αθήνα η παλιά αγάπη ξαναφούντωσε και έτσι πήρα και αυτό το βιβλίο (σήμερα βρίσκει κανείς βιβλία για origami σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία)
το οποίο εκτός από ζώα έχει και οδηγίες για διάφορα χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα.

Από τότε κατά καιρούς με πιάνει η νοσταλγία και τότε τρέχω να αγοράσω όμορφα χαρτιά για να ξεκινήσω το δίπλωμα!!

Μία από τις αγαπημένες μου κατασκευές με origami είναι και αυτό το mobile.

Αποτελείται από 28 γερανούς (ένα από τα πιο παραδοσιακά σχέδια origami) περασμένους σπειροειδώς σε 8 νήματα.
Είναι πολύ εύκολο στην κατασκευή και για να το φτιάξετε θα χρειαστείτε:
28 χαρτιά της αρεσκείας σας, κομμένα σε τετράγωνα των 10x10 cm (τα παραδοσιακά origami φτιάχνονται αυστηρά από τετράγωνο χαρτί και δεν επιτρέπονται καθόλου κοψίματα ή κολλήματα του χαρτιού).
8 νήματα μήκους 100, 105, 110, 115, 120, 125, 130 και 135 cm και επιπλέον νήμα για την περιέλιξη της κυκλικής βάσης.
8 χάντρες.
Τελάρο κεντήματος ή ό,τι άλλο σε κυκλικό σχήμα έχετε και σας βολεύει για τη βάση.
Μία μεγάλη βελόνα.
Ψαλίδι.
Υπομονή!

Διπλώστε τους γερανούς όπως φαίνεται εδώ ή εδώ.
Περιελίξτε το νήμα γύρω από το τελάρο κεντήματος μέχρι να το καλύψετε πλήρως.
Δέστε τα 8 νήματα συμμετρικά γύρω από το τελάρο ξεκινώντας από το πιο κοντό και καταλήγοντας στο πιο μακρύ. Φροντίστε ώστε το τελικό μήκος του νήματος να είναι το ζητούμενο (100 – 135 cm).
Περάστε το νήμα μέσα από τους γερανούς με τη βοήθεια μιας μεγάλης βελόνας ως εξής: 3 γερανούς στα πρώτα 4 νήματα και τέσσερις γερανούς στα υπόλοιπα 4 νήματα.
Δέστε στο τέλος κάθε νήματος από μια χάντρα.
Διευθετείστε τους γερανούς έτσι ώστε να σχηματίζουν μια έλικα.
Για το στήριγμα του mobile στον τοίχο δέστε από 3 έως 8 νήματα συμμετρικά γύρω από την κυκλική βάση και ενώστε τα μαζί στην κορυφή.
Το mobile σας είναι έτοιμο! Εκτός από όμορφο διακοσμητικό για το χώρο σας, αποτελεί και σύμβολο ειρήνης. Η ιστορία έχει ως εξής:

Μετά τη ρήψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα το 1945, περισσότεροι από 75000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ διάφορες μορφές καρκίνου εμφανίστηκαν, διεκδικώντας κι άλλες ζωές. Μια τέτοια περίπτωση ήταν και η Sadako Sasaki, η οποία διαγνώστηκε με λευχαιμία το 1955. Ήταν δύο χρονών όταν η ατομική βόμβα εξερράγη και παρόλο που βρισκόταν μόνο ενάμιση μίλι μακριά από την έκρηξη, φαινομενικά δεν την επηρέασε καθόλου. Δέκα χρόνια μετά, ήταν τόσα τα παιδιά που έπασχαν από λευχαιμία, που έγινε γνωστή ως «αρρώστια Α-βόμβας».
Ενώ η Sadako ήταν στο νοσοκομείο, ένας φίλος της δίπλωσε έναν παραδοσιακό γερανό origami και της τον χάρισε. Αυτό ήταν ένα άκρως συμβολικό δώρο καθώς ο γερανός, που θεωρείται ιερό πουλί στην Ιαπωνία, πιστεύεται ότι ζει για χίλια χρόνια και ότι έχει την ικανότητα να πραγματοποιεί ευχές. Όποιος διπλώσει 1000 γερανούς θα δει την ευχή του να πραγματοποιείται.
Η Sadako άρχισε να διπλώνει γερανούς με όποιο κομμάτι χαρτιού μπορούσε να βρει. Στην αρχή ευχόταν να γίνει καλά, αλλά καθώς η αρρώστια την εξασθενούσε, άρχισε να εύχεται παγκόσμια ειρήνη. Μέχρι να πεθάνει είχε κατορθώσει να διπλώσει 644 γερανούς. Οι φίλοι της δίπλωσαν τους υπόλοιπους. Αργότερα συγκρότησαν μια ομάδα και ξεκίνησαν να μαζεύουν χρήματα για την ανέγερση ενός μνημείου. Μαθητές από περισσότερα από 3000 σχολεία στην Ιαπωνία και από άλλες 9 χώρες έκαναν δωρεές και έτσι τρία χρόνια αργότερα, το 1958, εγκαινιάστηκε στο Πάρκο Ειρήνης στη Χιροσίμα το «μνημείο ειρήνης των παιδιών». Από τότε, κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου γιορτάζεται η ημέρα ειρήνης και άνθρωποι από όλο τον κόσμο στέλνουν χάρτινους γερανούς στο πάρκο. (Μετάφραση και φωτογραφία από το βιβλίο “Origami, The complete guide to the art of paper folding”, του Rick Beech).

Αν θέλετε να στείλετε κι εσείς το γερανό σας, μπορείτε να απευθυνθείτε εδώ.