Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Reticulation

Reticulation (ρυτίδωση ή απλά τσαλάκωμα) στην Αργυροχοΐα είναι η τεχνική κατά την οποία βάζεις το ασήμι κάτω και κυριολεκτικά του αλλάζεις τα φώτα!! Ποτέ δεν ξέρεις από πριν τί ακριβώς θα σου προκύψει και το αποτέλεσμα είναι πάντα μοναδικό!! Ποτέ δύο κομμάτια δεν πρόκειται να βγουν τα ίδια. Αυτό είναι και το μαγικό σε αυτή την τεχνική, ότι το ασήμι ακολουθεί τον δρόμο του κι εσύ απλά περιμένεις να δεις πού θα καταλήξει...






Δεν σας θυμίζει πουλάκι σε κλαράκι?






Μου φάνηκε ότι κάτι του έλειπε, έτσι πρόσθεσα φύλλο χρυσού...


Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας!!!

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Trash Art

Ως γνωστή σαβουρομαζώχτρα, δεν θα μπορούσα παρά να είμαι μεγάλη θαυμαστής του ρεύματος της Trash Art. Με τρελαίνει η ιδέα του να φτιάχνει κανείς κάτι όμορφο από φαινομενικά άχρηστα υλικά! Επιτέλους δικαιώνομαι για τη σαβούρα που μαζεύω τόσα χρόνια!

Τώρα με την έκθεση, είχα προβληματιστεί πολύ με το τι κομμάτια να φτιάξω. Από τη μία η τιμή του ασημιού έχει ανέβει στο Θεό (πήγα σήμερα να πάρω λίγο και κόντεψα να πάθω συγκοπή όταν άκουσα την τιμή), από την άλλη ο κόσμος ζορίζεται πολύ οικονομικά και δεν έχει τη δυνατότητα αγοράς ασημένιων κοσμημάτων όπως παλιότερα. Σκέφτηκα λοιπόν να αποφύγω τα ακριβά υλικά και να επενδύσω στη φαντασία μου και στο καλό μου γούστο (πάει, την ψώνισα!).

Με καπάκια μπουκαλιών μπύρας λοιπόν, τη συνδρομή αγαπημένων ζωγράφων, λίγο υγρό γυαλί και λίγη ατλακόλ κρυσταλλιζέ και τη βοήθεια του εκτυπωτή μου έφτιαξα τα ακόλουθα:

Σκουλαρίκια από καπάκια μπουκαλιών! (Μήπως σας θυμίζει κάτι?)
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεως να πω βεβαίως ότι δεν διεκδικώ τα πνευματικά δικαιώματα της ιδέας, η οποία προϋπήρχε ασφαλώς. Εγώ έβαλα απλά τη δικιά μου πινελιά!

Picasso


Dali




Klimt



Miro





Lictenstein





Modigliani






Και μερικά μενταγιονάκια. Dali και Picasso και πάλι.





Πίσω από κάθε καπάκι-σκουλαρίκι έκανα decoupage το όνομα του ζωγράφου του οποίου ο πίνακας είναι στην μπροστινή μεριά, μην τυχόν και μου χτυπάει ο Picasso την πόρτα και μου ζητάει πνευματικά δικαιώματα, αλλά και για να κρύψω το λογότυπο της μπύρας.


Η επιλογή μου δικαιώθηκε. Τα καπάκια μου έγιναν ανάρπαστα, αυτά που βλέπετε είναι αυτά που πρόλαβα να φωτογραφίσω λίγο πριν εξαφανιστούν! Κρίμα που δεν πρόλαβα να τα τραβήξω όλα…


Βέβαια δεν είχα μόνο αυτά στην έκθεση. Δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι άλλες μου μεγάλες αγάπες, η αργυροχοΐα αλλά και το βελονάκι. Αυτά όμως θα τα δείτε σε επόμενες αναρτήσεις!
Καλό σας απόγευμα!!

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Έκθεση και πάλι



Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι!!!